Μια Τρίτη σαν Κυριακάτικη βόλτα στον ήλιο………

 Τρίτη 5 Οκτωβρίου, έτος «Φούξια Αγριοβατομουριάς». 

Μήνας πορτοκαλοκολοκύθας και φιλόπτωχης

Σήμερα είναι από εκείνες τις Τρίτες που μοιάζουν σαν τις Κυριακές χωρίς βόλτα στον ήλιο. Η διάθεση είναι απροσδιορίστως μέτρια και η κούραση πνευματική. Το κεφάλι μου είναι λες και έχει φορτωθεί αμέτρητες σκέψεις αλλά δε μπορώ να σκεφτώ τίποτα που θα με κάνει να λάμψω εγώ και όσοι βρίσκονται κοντά μου. Ξέρω πως όλο αυτό είναι ανόητο, δείχνει αγνωμοσύνη και προπάντων περιορίζει τις πιθανότητες να ανατραπούν σε όφελος οι στιγμές που σύντομα θα φύγουν. Αντιλαμβάνομαι πως εγώ προκαλώ την μιζέρια μου και αντιστέκομαι σε όποια προοπτική αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορώ να δω καθαρά.

Η μέρα μου δίνει την προοπτική για τόσα πολλά. Είναι γλυκιά η πλάση έξω, με πολύ ήλιο, λίγη απαραίτητη ψύχρα και ανθρώπους που μ’ αγαπούν. Πως είναι δυνατόν να αντιστέκεσαι σε έναν ήλιο που δε σε βασανίζει και ακόμη περισσότερο σε αγάπη που είναι άδολη; Γιατί πιστεύεις πως δίνεται σε όλους αυτή η ευκαιρία ; Πως βρίσκεις λογικό να προκαλείς μάτια υγρά και όχι χαμόγελα σε αγγέλους; Έξω μπορείς να βγεις, να τρέξεις, να παίξεις, να αγκαλιάσεις, να νιώσεις το φως, να περπατήσεις πλάι στο κύμα, να βρέξεις τα χέρια σου, να πεις αυτά που νιώθεις για αγάπη. Εσύ όμως αρνείσαι να δεις πως σου αξίζουν όλα αυτά, γιατί δεν πίστεψες ποτέ πραγματικά πως μπορείς να αγαπηθείς τόσο πολύ και κατά λάθος έμαθες να αντιστέκεσαι στα δώρα που η ζωή απλόχερα σου φέρνει.

Σήμερα λοιπόν είναι από εκείνες ακριβώς τις μέρες που η ζωή σου φέρνει δώρα και εσύ δεν απλώνεις τα χέρια σου να τα δεχτείς. Είναι πράγματι σαν Κυριακή η μέρα σήμερα, που όμως η βόλτα στον ήλιο δεν έγινε γιατί δεν πρόφτασες να αναγνωρίσεις απλά, ποτέ, πως φτάνει που μοιάζει με Κυριακή αυτή η Τρίτη. Δε φτάνει η λογική σου να σκεφτεί γιατί δεν έχεις να σκεφτείς τίποτα απολύτως. Μόνο να νιώσεις. Είναι όλα υπέροχα και θαρρείς πως κάποιος σου κάνει πλάκα. Νιώθεις πως έχεις εκκρεμότητες που μοιάζουν με υποχρεώσεις αλλά δεν είσαι υποχρεωμένη να κάνεις τίποτα. Μπορείς απλά να δεις με μάτια καθαρά πως δημιουργείς εκκρεμότητες γιατί φοβάσαι να πεις πως είσαι πλήρης από αυτό το υπέροχο τίποτα που δε σου ζητείται από κανέναν. 

Φορώ λοιπόν ένα φαρδύ άνετο τζιν, ένα μακό άνετο μαύρο μπλουζάκι, κόκκινα σουέτ αθλητικά, κόκκινο κραγιόν, τα μαλλιά ψηλά και ένα biker στις πλάτες. Μαζί με τους αγαπημένους μου θυμάμαι να μην ξεχνώ. Με όσο μυαλό και καρδιά μου αναλογεί σκέφτομαι να αγαπώ όσο θέλω και αγαπώ να σκέφτομαι όσο μπορώ. Με όση μέρα έχω μπροστά μου φαντάζομαι τα όνειρα μου και ελπίζω σε αυτά. Περνώ μπροστά από όσα πέρασαν και μαζεύω ότι χρήσιμο παρέλειψα να κρατήσω ως τώρα. Μπορείς κι εσύ να κάνεις το ίδιο. Στη χειρότερη θα έχεις κάποιον παρέα.

AUTUMN 2021